zaterdag 20 oktober 2012

'Deskundigen' 5


The Declaration of Independence is projected on the walls of the old Beverly Hills Post Office. | Reuters Photo
Progressives have drawn on the Declaration of Independence’s values, the authors say. | ReutersClose






















 De meeste mensen kunnen niet zonder een of andere mythe leven. Een mythe als verhaal dat langere tijd zin en betekenis geeft aan het leven van degene die in een mythe gelooft. Maar op een gegeven moment is een mythe uitgewerkt en verliest het haar vermogen betekenis te geven en wordt dus zinloos. De mensen keren zich er vanaf en gaan op zoek naar een nieuwe mythe.

Ik moest hieraan denken nadat ik de auteur Geert Mak bij Pauw en Witteman had horen beweren dat de bewoners van de VS 'hele optimistische mensen [zijn] vergeleken met ons fatalistische Europeanen.' Dit is een oude mythe die haar geldigheid allang verloren heeft. Bovendien is deze mythe nooit gebaseerd geweest op feiten. Toch is voor de oppervlakkige beschouwer 'de optimistische Amerikaan' nog steeds een waarheid als een koe. Zo onderstreepte de EO-programmamaker Jan van den Bosch de bewering van Mak met een voorbeeld uit zijn eigen omgeving. Hij vertelde over een Amerikaanse vriend die 'een topbaan had verloren bij de UCLA (Universiteit van Californie) en een week later bij McDonald's ging werken, want hij zegt: "Ik ga niet thuis zitten, ik ga wat doen.''' Geert Mak beaamde dit met de opmerking: 'Heel Amerikaans en dat is de kracht van het land.' 

Kortom, 'optimisme' kenmerkt de Amerikaan. Klopt deze bewering of verschillen Amerikanen net zoveel van elkaar als Europeanen, die natuurlijk niet allemaal 'fatalistisch' zijn zoals Mak losjesweg beweert? Maar niet alleen dit is nonsens: de optimistische kauwgom kauwende Amerikaan is net zo'n  reclamebeeld de Malboro man, die aangeprezen wordt als cowboy op een paard in Monument Valley. Laten we eens kijken naar de 'founding fathers' van de 'promised land.' Waren zij 'optimistische' kerels die van aanpakken wisten? Welnu, de Onafhankelijkheidsverklaring werd ondertekend door 56 blanke mannen, allen bemiddeld, eenderde van hen slaveneigenaar, onder wie de schrijver van de Onafhankelijkheidsverklaring, Thomas Jefferson en de eerste president, George Washington,  die door het speculeren met land van de Indianen 1 van de rijkste drie mannen van de VS was geworden. Kortom:

America was created by “white” men, for “white” men. Any body that did not possess these superior qualities was excluded from the inalienable rights set forth in the Declaration of Independence
http://amerids.blogspot.nl/2007/12/declaration-of-independence-is-our.html

Zwarten, indianen, vrouwen en blanken zonder bezit mochten niet stemmen, omdat de rijke 'founding fathers' een echte democratie vreesden aangezien hun onverzadigbare hebzucht dan aan banden zou worden gelegd door de meerderheid, die in hun ogen een 'tyranny of the majority' zou zijn geworden. Want 1 ding was zeker: de mannen die de VS hadden gesticht waren alles behalve 'optimistisch.' De Amerikaanse journalist en financieel expert Horace White constateerde vele jaren geleden al dat de Amerikaanse Grondwet 'is based upon the philosophy of Hobbes and the religion of Calvin. It assumes that the natural state of mankind is a state of war, and that the carnal mind is at enmity with God.'

De gezaghebbende Amerikaanse historicus Richard Hofstadter schreef in 1948:

'The men who drew up the Constitution in Philadelphia during the summer of 1787 had a vivid Calvinistic sense of human evil and damnation and believed with Hobbes that men are selfish and contentious. They were men of affairs, merchants, lawyers, planter-businessmen, speculators, investors. Having seen human nature on display in the marketplace, the courtroom, the legislative chamber, and in every secret path and alleyway where wealth and power are courted, they felt they knew it in all its frailty. To them a human being was an atom of self-interest. They did not believe in man...'

Van 'optimisme' was bij de stichters van de staat geen enkele sprake. En de zwarten slaven, de vervolgde indianen, de onderdrukte vrouwen en de geknechte blanke armen waren evenmin 'optimistisch,' zoals men zal begrijpen. Het exemplarisch bedoelde voorbeeld dat Amerikanen 'niet thuis' blijven zitten omdat het 'heel Amerikaans' is om onmiddellijk aan te pakken zegt niets wanneer er niet wordt verteld dat wie 'thuis' blijft zitten en niet als de donder weer aan de slag kan gaan bittere armoede te wachten staat. Er zijn nu meer dan 4 miljoen Amerikaanse huizenbezitters die op straat zijn komen te staan omdat zij de hypotheek niet meer konden betalen, hun kinderen moeten van dure scholen af, kunnen niet meer aan allerlei evenementen meedoen, een ivy-league universiteit is er helemaal niet meer bij. In no time zit men in een trailerhome en behoort de werkloze tot de groeiende massa van gemarginaliseerden in een land waar alles om geld draait. Dat Geert Mak, Jan van de Bosch en de andere aanwezigen aan de tafel van Pauw en Witteman kennelijk niet begrijpen dat pure noodzaak de drijfveer is, overlevingsdrang in plaats van 'optimisme,' en zeker niet een of andere aangeboren deugd, is tekenend voor de deskundigheid van de 'Amerika-deskundigen.' De beweringen van Geert Mak cum suis, zijn niet gebaseerd op de werkelijkheid. Integendeel zelfs. Ik kom, hierop terug.




vrijdag 19 oktober 2012

Syrie 88



Israel, Syria, Iraq: Who benefits from the Beirut blast?

257 views
Published on Oct 19, 2012 by
At least eight are dead and 118 wounded after a car bomb rocked the Lebanese capital of Beirut. The attack in the majority Christian neighborhood killed a top-ranking security official.
RT crosses over to Beirut to talk to Ali Rizk - an expert on the Middle East.

UPDATES AND PHOTOS http://on.rt.com/o9tegq

RT LIVE http://rt.com/on-air

http://www.youtube.com/watch?v=CEOVH6lwMPg&feature=g-high-u


'Deskundigen' 4


Nog geen minuut nadat de auteur Geert Mak bij Pauw en Witteman had beweerd dat 'bij Obama het erg over het verdedigen van verworven rechten [speelt],' verklaarde hij met evenveel overtuiging dat 'de Democraten enorm gesteund [worden] door Wall Street, dat beinvloedt ook hen.' Kennelijk meent Mak dat 'Wall Street' Obama financieel steunt om ervoor te zorgen dat de 'verworven rechten' van de armen en middenklasse niet zullen worden aangetast. Maar deze absurde tegenstrijdigheden leidden niet tot een debat onder de 'Amerika deskundigen' aan tafel. Integendeel, ze knikten elkaar bevestigend toe. Mak vervolgde met de woorden: 'vanaf 1980 zijn ze (de Amerikanen) niet meer gaan sparen en uiteindelijk zijn ze schulden gaan maken.' Opnieuw veel hoofd geknik. Wat aan deze beschrijving ontbrak was de noodzakelijk verklaring voor dit fenomeen, terwijl de reden toch vrij simpel is. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het het reele inkomen van de doorsnee Amerikaan sinds 1978 niet meer is gestegen, terwijl de arbeidsproductiviteit enorm gestegen is en de rijken immens veel rijker zijn geworden. In 1968 was de beloning van de baas van General Motors ongeveer 66 maal het inkomen van een doorsnee GM-arbeider, maar in maart 2009 kreeg de baas van Wall-Mart 900 keer meer dan 1 van zijn werknemers. 'Indeed, the wealth of the Wall-Mart founders' family that year was estimated at about the same ($90 billion) as that of the bottom 40 percent of the US population: 120 million people,' zo kan men in Tony Judt's boek Ill Fares the Land lezen.

Ook de reden van deze groeiende inkomensverschillen en de stagnatie van de lonen is al even simpel. Arbeid verdween naar de lage lonen landen waar werknemers veel goedkoper zijn. Daarnaast werd door computerisering en automatisering een aanzienlijk aantal werknemers overbodig. De ruggengraat van de westerse vakbonden werd gebroken en de grote concerns en de speculerende banken kregen vrij spel. Het feit dat het reele inkomen de afgelopen 34 jaar niet is gestegen is de reden dat Amerikaanse echtparen nu gedwongen zijn om allebei te werken en ook nog eens langer dan in 1978. En het groeiende aantal burgers dat geen werk kan vinden vervalt in diepe armoede, een proces dat helder beschreven is door onder andere de Amerikaanse econoom Richard Wolff. http://www.stanvanhoucke.net/audioblog/pivot/entry.php?id=46 

 Kortom, men kon dus niet sparen, het neoliberale beleid van zowel Democraten als Republikeinen maakte dit onmogelijk, en dit geldt nog steeds. Maar daarover zwegen Mak cum suis. Doordat de rijken waren gaan speculeren met van alles dat los en vast zat, dus ook met onroerend goed, stegen de prijzen van huizen en moesten gewone Amerikanen wel schulden maken om een woning te kunnen bemachtigen, en niet omdat ze geld zijn gaan verkwisten, zoals in de beschrijving van Geert Mak besloten lag. Zijn opmerking zou zin hebben gehad wanneer hij de context zou hebben verteld waarin burgers leven, namelijk de context van de hedendaagse vorm van het kapitalisme dat als dogma heeft dat de burger alleen als consument kan worden verlost van het aardse lijden. Dit wordt keer op keer benadrukt in de miljarden verslindende reclame die alomtegenwoordig is. Al in 1924 stelde de Amerikaanse journalist Samuel Strauss:


‘Voorheen was de taak dingen te leveren die de mens wilde; de nieuwe noodzaak is de mens dwingen dingen te wensen die machines moeten produceren wil deze beschaving niet ten onder gaan… het probleem dat vandaag de dag voor ons ligt is niet hoe goederen moeten worden vervaardigd, maar hoe consumenten moeten worden vervaardigd.’

 Op zijn beurt hield in de jaren dertig Paul Mazer, een invloedrijke Wall Street bankier werkzaam voor de in 2008 failliet gegane Lehman Brothers, zijn publiek voor:

‘Wij moeten Amerika van een noodzaak- in een begeertecultuur veranderen. Mensen moet worden getraind om te begeren, om nieuwe dingen te willen, zelfs voordat de oude volledig zijn verbruikt,’ kortom ‘de menselijke begeerte moet zijn behoeften overschaduwen.’

Om deze cultuuromslag mogelijk te maken waren de massamedia onontbeerlijk. Net als de kerk in de middeleeuwen zijn de commerciele media het communicatiekanaal van en voor de massa, en net als de geestelijkheid claimt de pers het monopolie op de waarheid. De neef van Freud en adviseur van president Woodrow Wilson, Edward Bernays, die algemeen beschouwd wordt als de grondlegger van de public-relations industrie, wees er in 1928 op dat:

‘het bewerkstelligen van instemming de ware essentie is van het democratisch proces, de vrijheid om te overtuigen en te opperen.’ 


En dat is dan ook gebeurt. Wij leven in een consensusdemocratie waar dissidente stemmen gemarginaliseerd worden. De econoom Ha-Joon Chang, die aan de Universiteit van Cambridge doceert, wijst in zijn in 2010 verschenen boek Things They Don't Tel You About Capitalism op het volgende: 

'In the absence of financial reforms, loose monetary and fiscal policies have led to new financial bubbles, while the real economy is starved of money...The huge budget deficits created by the crisis will force governments to reduce public investments and welfare entitlements significantly, negatively affecting economic growth, poverty and social stability -- possibly for decades... This catastrophe has ultimately been created by the freemarket ideology that has ruled the world since the 1980s. We have been told that, if left alone, markets will produce the most efficient and just outcome.'  

Maar juist die neoliberale werkelijkheid mag in de commerciele massamedia niet fundamenteel ter discussie worden gesteld, want anders word je gemarginaliseerd, niet meer uitgenodigd, en dan kan je geen reclame maken voor jezelf, je boek, je partij, of welk ander persoonlijk belang dan ook.  En zo leven we in een virtuele wereld, waar elke mening telt en alles en dus niets meer waar is.  Ik kom hierop terug. 



'Deskundigen' 3

http://eyeofthereporter.files.wordpress.com/2010/02/pauw2020witteman202.jpg


Tijdens de uitzending van Pauw en Witteman op 3 oktober van dit jaar over de Amerikaanse presidentsverkiezing vroeg Witteman zijn gasten het volgende:

'Waarom is de armoede niet de topic van de campagne?' 

De auteur Geert Mak reageerde onmiddellijk met de bewering dat de armoede 'onderhuids natuurlijk wel' een topic was. 'Bij Obama speelt het erg over het verdedigen van verworven rechten.' Welnu, dit laatste is apert onjuist, tenminste als we afgaan op de werkelijkheid. Het eerste wat Obama als president deed was zich omringen met neoliberalen als economische en financiele adviseurs die fervente tegenstanders zijn van 'verworven rechten' voor degenen die niet rijk zijn:



'The Bankers on Obama's Team

The latest round of Wall Street muckety-mucks now in charge of regulation.

6
GOLDMAN SACHS CEO turned Treasury Secretary Hank Paulson wasn't the first, or the last, to use the revolving door between Wall Street and Washington. Here's a short list of Obama officials who got their start in the private sector—many, like Paulson, at "Government Sachs."
OFFICIAL
CURRENT ROLE IN WASHINGTON
PREVIOUS ROLE ON WALL STREET
Neal Wolin
Deputy secretary of the treasury (Tim Geithner's No. 2)
Exec at one of the largest insurance and investment firms
Treasury secretary's chief of staff
Goldman Sachs lobbyist
Gene Sperling
Counselor to the treasury secretary
Made nearly $900,000 advising Goldman Sachs
Obama's chief economic adviser
Made $5 million as managing director of a hedge fund
Rahm Emanuel
White House chief of staff
Made $16 million as a partner at a Chicago investment bank
Herbert Allison
Assistant secretary of the treasury (oversees TARP)
Longtime exec at Merrill Lynch; headed Fannie Mae
Kim Wallace
Assistant secretary of the treasury for legislative affairs
Managing director at Barclays Capital and Lehman Brothers
Karthik Ramanathan
Acting assistant treasury secretary for financial markets
Foreign exchange dealer at Goldman Sachs
Matthew Kabaker
Deputy assistant secretary of the treasury
Made $5.8 million at the Blackstone Group in 2008-2009
Lewis Alexander
Counselor to the treasury secretary
Chief economist at Citigroup; paid $2.4 million in 2008-2009
Adam Storch
Managing executive of the SEC's Division of Enforcement
VP of Goldman Sachs' Business Intelligence Group
Lee Sachs
Counselor to the treasury secretary
Made more than $3 million at a New York hedge fund
Gary Gensler
Chairman of Commodity Futures Trading Commission
18 years at Goldman Sachs, where he made partner
Michael Froman
Deputy assistant to Obama, deputy nat'l security adviser
Managing director of a Citigroup investment arm

Obama’s Goldman-Sachs surrender

More evidence of impotence: The Justice Department will not prosecute the investment bank for mortgage fraud

Obama's Goldman-Sachs surrenderGoldman Sachs Group's chairman and chief executive officer Lloyd Blankfein and other bank chiefs testify on Capitol Hill in Washington before the Financial Crisis Inquiry Commission on Thursday, May 10, 2012. (Credit: AP Photo/Pablo Martinez Monsivais)
Rarely does one see a more perfect illustration of the Obama administration’s tortured relationship with Wall Street.
On August 9, the Justice Department and the SEC both announced the end of investigations into potential criminal behavior related to Goldman’s handling of mortgage-backed securities in the runup to the financial crisis. That same day, the Center for Responsive Politics reported that Goldman’s employees had switched from giving 75 percent of their campaign donations to Democratic candidates in 2008 to giving 70 percent of their donations to Republicans in 2012.
That’s called having your mortgage fraud cake and eating it too.
Whether motivated by sheer pique at Obama’s mildly derogatory comments about “fat cat” bankers, or annoyed by his calls to raise their taxes back to the perilous heights of the Clinton years, or simply incensed at Dodd-Frank’s potential inroads against Goldman’s profit machine, the much put-upon employees of the world’s most famous investment bank are giving Democrats the cold shoulder. At the very same time, a Democratic administration is sending up the white flag of surrender, acknowledging that it simply can’t bring Wall Street to account for its misdeeds before and during the financial crisis.
And misdeeds there were, as the 635-page Levin-Coburn report on the financial crisis, which was released in April 2011, makes clear beyond any reasonable doubt. Goldman knew that the mortgage-backed securities it was packaging together were crap. Yet, it sought out suckers to sell the trash to and cashed in by betting that the products it was packaging and selling off would implode in value. Sure, everyone on Wall Street was engaged in the same games — the big difference with Goldman was that they were much, much better at it, and got out while the getting was still good.
CONTINUE READING
Andrew Leonard
Andrew Leonard is a staff writer at Salon. On Twitter, @koxinga21.'

JPMorgan Employees Join Goldman Sachs Among Top Obama Donors
President Barack Obama’s largest campaign donors last month included employees of Wells Fargo & Co., (WFC) JPMorgan Chase & Co. (JPM) and Goldman Sachs Group Inc. (GS), according to an analysis of Federal Election Commission records.
Their support indicates that Wall Street, which gave Obama $16 million for his successful 2008 White House run, is opening its checkbook again for the president. The contributions helped Obama raise $21 million in February, including $6.5 million transferred from a joint fundraising committee with the Democratic National Committee.
“The reality is the election has evolved from being Obama versus Obama to Obama versus a Republican alternative,” said Robert Zimmerman, a Democratic National Committee member and Obama fundraiser. “Now that contributors, party activists and citizens are seeing the choice, you’re seeing more support emerge for Barack Obama.”

Aanvullende inmformatie betreffende Larry Summers: 

Chief Economist at the World Bank

Summers left Harvard in 1991 and served as Chief Economist for the World Bank until 1993.
As Chief Economist, Summers stated in a 1991 interview: “There are no... limits to the carrying capacity of the earth that are likely to bind any time in the foreseeable future. There isn't a risk of an apocalypse due to global warming or anything else. The idea that we should put limits on growth because of some natural limit, is a profound error and one that, were it ever to prove influential, would have staggering social costs.” 

[edit]"Dirty Industries" controversy

In December 1991, while at the World Bank, Summers signed a memo that was leaked to the press... The memo stated that "the economic logic behind dumping a load of toxic waste in the lowest wage country is impeccable and we should face up to that.... I've always thought that under-populated countries in Africa are vastly underpolluted."[9]
http://en.wikipedia.org/wiki/Lawrence_Summers
Ons kent Ons: Nog een bankier werkzaam voor Obama:
Timothy Franz Geithner (play /ˈɡtnər/; born August 18, 1961) is an American economistcentral banker, and civil servant. He is the 75th and current United States Secretary of the Treasury, serving under PresidentBarack Obama... Geithner believes, along with Henry Paulson, that the U.S. Department of the Treasury needs new authority to experiment with responses to the late-2000s (decade) financial crisis.[14] Paulson has described Geithner as a "very unusually talented young man...[who] understands government and understands markets".[24]
http://en.wikipedia.org/wiki/Timothy_Geithner

Lloyd Craig Blankfein (born September 20, 1954)[1] is an American business executive. He is the CEO and Chairman of Goldman Sachs... Blankfein is a contributor to mostly Democratic party candidates and donated $4,600 to Democratic Party candidate Hillary Rodham Clinton in 2007.[20]Goldman employees and their relatives contributed almost a million dollars to Barack Obama's presidential campaign — making it "the company from which Obama raised the most money in 2008" — and Blankfein has visited the White House ten times as of February 2011.[21] Former Goldman executives who hold senior positions in the Obama administration include Gary Gensler, the chairman of the Commodity Futures Trading Commission; Mark Patterson, a former Goldman lobbyist who is chief of staff to Treasury Secretary Timothy Geithner; and Robert Hormats, the undersecretary of state for economic, energy and agricultural affairs.[22] With regard to his personal political views, Blankfein has described himself as "a registered Democrat, and a Rockefeller Republican ... conservative on fiscal issues and more liberal on social issues".[23]
http://en.wikipedia.org/wiki/Lloyd_Blankfein

Department Of Justice has been doing a lot of immunizing of late. There’s Lloyd Blankfein, who not only ripped off his clients with “one shitty deal,” he then lied to Congress about it. 
http://www.emptywheel.net/2012/09/02/immunizing-crimes-blankstein-zirbel-and-arpaio-but-whither-corzine/


Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=obama+goldman+sachs


Duidelijk is dat het beleid van Obama gericht was op het redden van het neoliberalisme en niet op het redden van de arbeiders- en middenklasse. Dat kon ook niet anders aangezien zijn campagnekas gevuld werd door de rijken zoals uit het volgende staatje blijkt: 


University of California$1,648,685
Goldman Sachs$1,013,091
Harvard University$878,164
Microsoft Corp$852,167
Google Inc$814,540
JPMorgan Chase & Co$808,799
Citigroup Inc$736,771
Time Warner$624,618
Sidley Austin LLP$600,298
Stanford University$595,716
National Amusements Inc$563,798
WilmerHale LLP$550,668
Columbia University$547,852
Skadden, Arps et al$543,539
UBS AG$532,674
IBM Corp$532,372
General Electric$529,855
US Government$513,308
Morgan Stanley$512,232
Latham & Watkins$503,295
http://www.opensecrets.org/pres08/contrib.php?cid=N00009638 


In een spraakmakend artikel in Rolling Stone schrijft Matt Taibbi over Goldman Sachs:
"Het eerste dat u van Goldman Sachs moet weten, is dat ze overal zitten. De machtigste zakenbank ter wereld is een grote vampier die als een inktvis zijn tentakels over het hele gezicht van de mensheid heeft geslagen en meedogenloos het bloed opzuigt daar waar het naar geld ruikt."

http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2009/11/ik-doe-gods-werk.html

Als er nu 1 ding is wat de neoliberale bankiers doen dan is het wel het vernietigen van wat Mak 'verworven rechten' noemt. De werkelijkheid is dat Obama een neoliberaal beleid voert waarbij de rijken nog rijker worden gemaakt in de verwachting dat dan de armen een graantje kunnen meepikken, een doctrine die failliet is, gezien de al vijf jaar durende economische depressie. Geert Mak en zijn instemmend knikkende deskundige tafelgenoten bij Pauw en Witteman verzwegen dit feit omdat het niet in het ideologisch raamwerk past die onze opiniemakers keer op keer propageren. Ik kom hier later op terug.

Op dit moment heeft Obama voor zijn huidige verkiezingscampagne 1 miljard dollar van de rijken gekregen. Desondanks beweert Mak dat Obama 'verworven rechten' van de armen verdedigt. Welke rechten vertelde hij er niet bij.

De Amerikaanse evolutionair bioloog Jared Diamond beschrijft in zijn boek'Collapse' nauwgezet hoe 'corruption, mismanagement, and political inertia by an elite, which is beyond the reach of the law, almost always result in widespread cynicism, disengagement, apathy, and finally rage. Those who suffer the consequences of this mismanagement lose any loyalty to the nation and increasingly nurse fantasies of violent revenge. The concept of the common good, mocked by the behaviour of the privileged classes, disappears. Nothing matters. It is only about ME.'

Maar ook dat was geen onderwerp van debat bij Pauw en Witteman. U weet nu waarom niet.