David Harvey heeft een paar aardige boekjes geschreven over onze huidige samenleving en met name het kapitalisme. Een van die boekjes heeft de titel: “A Brief History of Neoliberalism (2005)”. Het gaat over neoliberalisme, globalisering en wat velen tegenwoordig als de nieuwe verlossing zien het libertarisme.Het boek brengt het neoliberale project in kaart over de laatste 30 jaar. Hij begint met denkers als von Mises en von Hayek, gaat verder met mensen als Friedman die dat gedachtegoed op pikten en eindigt bij de huidige denktanks en lobbygroepen in met name de VS.
Het neoliberalisme ziet de markt als het opperste goed en gooit daar nog een sausje van vrijheid overheen. Het kan het best omschreven worden als een puurdere vorm van kapitalisme, als je het bijvoorbeeld vergelijkt met het Keynesianisme. Kenmerken zijn ver doorgevoerde privatisering, deregulering, structurele werkeloosheid, gunstige belastingvoorwaarden voor bedrijven en hervorming van de sociale voorzieningen.
Bekende exponenten zijn Reagan en Thatcher, maar ook veel sociaal-democratische partijen steunen inmiddels dit gedachtegoed. En een globale component kan inmiddels gevonden worden in de WTO, OECD, G8, IMF en de Wereldbank.
Het neoliberale project had en heeft geen ander doel dan de versterking van het kapitalisme en is een reactie op de arbeiders en studenten revoluties van de 60er en 70er jaren. Dertig jaar van neoliberale vrijheid hebben de macht hersteld van een kleine groep van kapitalisten tezamen met een enorme concentratie van diezelfde macht.
Logisch ook dat inmiddels een flink aantal protestbewegingen is ontstaan in dezelfde 30 jaar. Hoewel kapitalisten natuurlijk alleen maar bang zijn van bewegingen met een echte revolutionaire kracht.
Zoals te verwachten lijden vooral de ontwikkelingslanden het meest onder deze ontwikkelingen. Goedkope productiekosten en flexibele arbeidsinzet zijn daar het best voor handen.
Ondanks haar pseudo-wetenschappelijke pretenties gaat het deze treurige wetenschap er uiteindelijk om dat het volk harder, langer en voor minder geld werkt en dankbaar is voor zo’n privilege.
Harvey zet uitgebreid uiteen hoe een en ander in zijn werk gaat. Het opbouwen van de macht, het terugdringen van sociale voorzieningen en het voortdurend voorspiegelen dat kapitaal en niet arbeid welvaart creëert. Het gaat om de aloude klassenstrijd waar op het moment het kapitaal aan de winnende hand is.
Het boek van Harvey is een onmisbare gids in het doolhof van het neoliberalisme, dat zo als inmiddels duidelijk niet meer is dan oude schoenen in een nieuwe doos.
6 opmerkingen:
Zie ik Jort Kelder dan zie ik Bram Moskowitz.
Hij laat zich niet intervieuwen door iemand aan wie hij iets 3 keer uit moet leggen.
Is er nog een sexy dame in the room waarbij uitleg overbodig is?
anzi
Via UvA
>Wetenschappers zouden vaker hun stem moeten verheffen, zegt de voorzitter van NWO, Jos Engelen.
>Engels sprak gisteren in Spui25 over de verhouding tussen de overheid en wetenschappers.
‘Revenge of the Nerds,’ zo betitelde hoogleraar en KNAW-president Robbert Dijkgraaf het voorstel van Jos Engelen voor de oprichting van een nationale bond die de belangen van onderzoekers behartigt. Engelen, hoogleraar experimentele fysica en voorzitter van onderzoeksfinancier NWO, verdedigde afgelopen maandag in Spui25 de stelling ‘Wetenschappers moeten zich niet laten programmeren’ en sprak over de gevaren van wetenschappelijk onderzoek dat van te voren is ingekaderd door ambtenaren.
Ter illustratie kwam hij met een anekdote over ‘joint programming’, een Europees initiatief voor gemeenschappelijk wetenschappelijk onderzoek waarbij de onderzoeksthema’s van te voren zijn vastgesteld. Engelen was aanwezig op de bijeenkomst waar deze thema’s geselecteerd werden en constateerde tot zijn stomme verbazing dat er alleen maar ambtenaren in de zaal waren.
Engelen: ‘Op zich is samenwerking op Europees niveau een goed initiatief, maar het gaat mis als ambtenaren de onderzoeksthema’s verzinnen.’ Volgens Engelen is het belangrijk dat wetenschappers zich eigenaar voelen van een thema, wil het onderzoek tot bloei komen. Hij is daarom van mening dat wetenschappers een leidende rol zouden moeten opeisen in de selectie van de thema’s, de verdeling van de financiële middelen en de uitvoering van onderzoek.
‘Als wetenschappers zich laten programmeren dan loopt vernieuwend onderzoek groot gevaar. Ik kan wel duizenden voorbeelden noemen van ongeprogrammeerd onderzoek met baanbrekend resultaat, zoals de ontdekking van penicilline,’ zei Engelen. Toch benadrukte hij dat hij ambtenaren niets verwijt en stak hij de hand in eigen boezem.
‘Wij hebben geen last van de ambtenaren, zij hebben juist te weinig last van wetenschappers. Wat ontbreekt is de luis in de pels. Wetenschappers moeten hun stem verheffen. Zoals de Landelijke Studentenvakbond de luis in de pels is bij de politiek en onderwijsinstellingen, zo zouden wetenschappers ook een bond voor hun belangen moeten vormen.’ Of een dergelijke bond daadwerkelijk zal worden opgericht is nog onzeker. Robbert Dijkgraaf toonde zich in ieder geval erg enthousiast en kwam al met een pakkende titel. Het wachten is nu op de reacties van andere ‘nerds’. (Julie de Graaf)
anzi
Hoogleraar Jos Engelen zei deze week dat wetenschappers te veel zijn ingekapseld in de ambtenarij van NWO. Mee eens?
Nou en of. Creatieve geesten zijn overal te vinden, behalve in de wetenschap.(9%)
Wat een raar standpunt. De universiteit is juist een vrijplaats van intellectuele creativiteit.(14.1%)
Helemaal mee eens: de onderzoeksagenda wordt bepaald door NWO en niet door de nieuwsgierigheid van wetenschappers.(69.2%)
Niet mee eens, want ambtenaren zorgen juist voor de continuïteit van de wetenschap.(7.7%)
anzi
Via UvA
Het Mozarteffect van Fresco
Reactie op het Mozarteffect van Fresco, waabij zij stelt dat je door het luisteren naar de muziek van Mozart je niet alleen slimmer maar ook aardiger wordt.
God, kanonnen, Fresco, waar haal je die wijsheid nu weer vandaan. Je hoeft geen onderzoek te doen om al die flauwekul wat je hebt geschreven te weerleggen, maar goed, hierbij om je vakkennis bij te houden.
Sorry mum, Mozart won't make baby brainier Published: 7:16AM Tuesday May 11, 2010
Source: ONE News
Source: Reuters
One of two newly discovered musical pieces written by Wolfgang Amadeus Mozart
Researchers in Austria have rubbished claims that adolescents listening to Mozart will make them more intelligent.
It contradicts a popular 1993 study that first coined the term "The Mozart effect".
Vienna University's Faculty of Psychology looked into studies since 1993 to reproduce the Mozart effect but found no proof of the existence of the phenomenon.
The original study showed that adolescents performed better in tests after listening to Mozart than those who listened to something else.
But after the Vienna University's researchers analysed around 3000 cases around the world, no actual proof of the phenomenon was found to exist.
Asked why the students performed better listening to Mozart in the original study, the researchers said it did not really matter what the children listened to, be it Mozart, Bach or even Pearl Jam, it was a known fact that students would perform better if they have a stimulus.
The original study only involved 36 students, all at the University of California.
The researchers said that study was a clear case of what they called 'publication bias', where scientific journals prefer positive results to negative or inconclusive results.
The Mozart effect has led to a considerable impact on public opinion across the Western world, with many crèches in the US made to play classical music.
The US state of Georgia even gave mothers of newborns a free classical music CD to play to their babies.
The researchers said they would still recommend people listen to Mozart, but not because it would somehow increase their brain activity; rather because they appreciate classical music.
The Mozart effect is ranked sixth in US psychologist Scott E Lilienfeld's 2009 book 50 Great Myths of Popular Psychology.
anzi
De slotzin van het Mozarteffect van Fresco:
Stel je voor, je strompelt als decaan 's ochtends het Maagdenhuis binnen voor een moeizame vergadering en daar klinkt het langzame deel uit Mozarts mooiste pianoconcert (KV 488)
Gezien de algemene deplorabele toestand van de decaan stel ik voor i.p.v. Mozart KV 488,
Richard Wagner - Götterdämmerung - Siegfried's Funeral March. Dit zal meer zijn gemoedstoestand weerspiegelen, maar ook het sein weergeven van "Kom op vader, je moet weer aan de bak"
anzi
@Elco,
Je zou iets aan je politieke bewusteloosheid kunnen doen door het boek van Harvey te lezen.
Succes, Ben
Een reactie posten