Jaap de Hoop Scheffer. Bij-Aap. 2

Loopjongen en zijn baas, die op zijn beurt weer loopjongen is van de ware macht. Let u ook op de beeldtaal, de hoofdaap heeft zijn benen wijd uit elkaar, de bij-aap houdt zijn benen angstvallig gekruist, als een vrouw, de hoofdaap laat het ruim hangen, de bij-aap knijpt de zaak af, de hoofdaap breeduit lachend, de bij-aap verlegen glimlachend, als een meisje, de hand krampachtig samengeknepen. De mens verraadt zichzelf altijd. Bush, recht voor zich uitklijkend, De Hoop Scheffer wegkijkend, bijna met teneer geslagen ogen. De hand van de bij-aap omvat door de hand van de hoofdaap. Jaap kruipt helemaal in elkaar, George stelt zich helemaal open. Angst versus bravoure.

De NRC:

‘Steun Irak-oorlog hielp benoeming De Hoop Scheffer'

Gepubliceerd: 30 januari 2009 08:44 | Gewijzigd: 30 januari 2009 09:15

Door een onzer redacteuren

Den Haag, 30 jan. Een groot deel van de Tweede Kamer wil opheldering van het kabinet over uitlatingen van Richard Armitage, ex-onderminister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten.

Secretaris-generaal van de NAVO, Jaap de Hoop Scheffer.
Foto AP

Armitage zei tegen het regionale persbureau GPD dat de politieke steun die Nederland aan de Irak-oorlog gaf volgens hem geholpen heeft bij de latere benoeming van Jaap de Hoop Scheffer tot NAVO-chef.

http://www.nrc.nl/binnenland/article2136287.ece/Steun_Irak-oorlog_hielp_benoeming_De_Hoop_Scheffer

Premier abuis in NAVO-opvolging

Premier Balkenende heeft een onwaarheid gesproken over de NAVO-baan van Jaap de Hoop Scheffer.

PREMIER ABUIS IN NAVO-OPVOLGING

Benoeming

Balkenende heeft in strijd met de waarheid gezegd dat er geen verband kan zijn tussen de politieke steun van Nederland aan de oorlog in Irak in 2003 en de benoeming van minister De Hoop Scheffer tot secretaris-generaal van de NAVO in datzelfde jaar.

'Vertrek niet bekend'

Volgens Balkenende speelde de kandidatuur van De Hoop Scheffer in juni, drie maanden na de inval van Irak. Volgens de premier was bij het besluit tot politieke steun aan de oorlog, in maart, niet eens bekend dat de toenmalige NAVO-baas George Robertson zou vertrekken. Dat klopt niet. Robertson maakte al op 22 januari 2003, twee maanden vóór de oorlog, bekend dat hij wegens familie-omstandigheden zou stoppen.

Geholpen

De toenmalige Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, Richard Armitage, zei deze week in een interview met de GPD-bladen dat de politieke steun van Nederland geholpen heeft bij de benoeming van De Hoop Scheffer.

Militaire deelname

Ook bevestigde Armitage het bericht van RTL Nieuws, dat het kabinet tot het laatste moment heeft aangestuurd op militaire deelname aan de oorlog. "Wij hebben een verzoek om militaire steun bij Nederland ingediend. We hebben officiële documenten gezonden en diplomaten naar Nederland gestuurd. Ik noem dat een verzoek", aldus Armitage.

http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlnieuws/binnenland/%29/

components/actueel/rtlnieuws/2009/01_januari/31/binnenland/0131_1415_balkenende_scheffer.xml

De Hoop Scheffers' opmerking dat 'we de gevolgen [zullen] ondervinden' van het politieke besluit van de PVDA om niet langer meer deel te nemen aan het militaire avontuur in Afghanistan, maakt nog eens duidelijk waarom Jaap zowel als minister van Buitenlandse Zaken, als secretaris-generaal van de NAVO de inval in Irak steunde zonder dat er een volkenrechtelijk mandaat voor was. Met andere woorden: waarom deze CDA-er voorstander was van de westerse agressie-oorlog die de fundamenten van de internationaal rechtsorde aantast. In een echte democratie zou De Hoop Scheffer wegens oorlogsmisdaden juridisch vervolgd worden, maar niet in een wereld waarin uiteindelijk de macht van de sterkste telt.

Nu na het verschijnen van het Davids-rapport iedereen kan weten dat de Nederlandse politieke en militaire steun aan het geweld tegen Irak een schending was van het internationaal recht, had het journalist Juurd Eijsvoogel gesierd als hij De Hoop Scheffer om een reactie had gevraagd op het feit dat hij het recht had geschonden. Maar aangezien voor de NRC het internationaal recht een te verwaarlozen detail is, sprak de journalist alleen over het feit dat het politieke besluit van de PVDA 'een affont' is voor de macht in de wereld, te weten het militair industrieel complex. En zo helpt de ene loopjongen de andere loopjongen de brug over. En het is waar: wanneer men de hoofdaap beledigt dan staan daar ernstige repercussies tegenover. Maar waarom dan toch die hele NRC hypocrisie hooghouden dat we in een democratie leven? Op de dag van de illegale inval, 20 maart 2003, gaf de NRC in een redactioneel commentaar het volgende advies: 'Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun - en als het moet ook militaire.'

Journalistieke steun dus voor een illegale inval die kennelijk geen 'affront' is voor mensen die het internationaal recht respecteren. En dit allemaal omdat de niet bestaande massavernietigingswapens onschadelijk moesten worden gemaakt die binnen 30 minuten het Westen van de kaart konden vegen, of omdat de niet bestaande samenwerking tussen Saddam en Osama bin Laden moest worden gestopt, of omdat de verspreiding van de democratie zou kunnen uitmonden in martelingen in Abu Ghraib en forforaanvallen op de bevolking van Fallujah. Ik bedoel, hoe gek denkt Juurd Eijsvoogel dat zijn lezers zijn?

Zie ook: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=armitrage