dinsdag 23 september 2008

Robert Giebels van de Volkskrant

In plaats van een serieuze analyse van het kapitalisme te geven, het systeem waarbij een kleine elite schatrijk wordt en de rest van de mensen daarvoor betaald, houden de commerciele massamedia zich met futiliteiten bezigt. De Volkskrant meldt vandaag:

'Lesje nederigheid Wall Street
ACHTERGROND, Van onze verslaggever Robert Giebelsgepubliceerd op 23 september 2008 08:25, bijgewerkt op 23 september 2008 09:33
amsterdam - Alweer het einde van een tijdperk in de financiële wereld. Het fenomeen ‘zelfstandige zakenbank’ bestaat sinds maandag niet meer. In 75 jaar groeiden die uit tot symbolen van het speculatieve grote geld, van extreme risico’s en van miljoenenbonussen die werden uitgekeerd voordat je kon zeggen: exhibitionistisch. Maandag vroegen de laatste twee overgebleven onafhankelijke zakenbanken aan de financiële autoriteiten of ze alstublieft gewone banken mogen worden. Dat mag.'


Maar de pyschologische consequenties van het kapitalisme voor de gokkers is niet het probleem waarmee wij zitten. Het probleem is het kapitalisme dat onvermijdelijk tot deze crisis leidt. De Volkskrant-verslaggever Robert Giebels, die doet alsof hij de 'achtergrond' beschrijft, leidt ondertussen de aandacht af van het ware probleem, doet het voorkomen alsof het een kwestie van 'nederigheid' is en schrijft over 'machobankiers'. Maar beste collega, niet het machismo maar het kapitalisme heeft tot dit probleem geleid. Waarom analyseer je dit niet? Mag het niet of snap je het niet? Hou op je lezers te bedriegen. Ga serieus aan het werk!

1 opmerking:

Vrije-wereldburger zei

En het blijkt dat de extreme risico's niet voor de gokkers zijn. Daar draait de genepte consument/belastingbetaler voor op.
De lonen in de VS hebben dezelfde koopkracht als die van 1973. Ik hoef niet eens bij Giebels te gaan kijken om te weten dat hij dat niet vermeldt.

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...