donderdag 24 januari 2008

CIDI Bestuurslid schendt Internationaal Recht 11


Het Parool bericht:
'Anne Frank-kaart blijft in de rekken

DEN HAAG - Boomerang, de verspreider van gratis kaarten, blijft de kaart 'Banned Frank' met Anne Frank in een Palestijnse sjaal verspreiden. Het bedrijf is verbaasd over de kritiek die het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) heeft geuit.CIDI riep woensdag bioscopen, cafés en universiteiten op de kaart niet langer te verspreiden. Het centrum sprak van ''stijlloze geschiedvervalsing''. De kaart zou de strijd van de Palestijnen ten onrechte gelijkstellen aan de jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog. De joden worden zo de vervolgers van vandaag en de Palestijnen weerloze vervolgden, zoals de joden in de oorlog.'
Het is opmerkelijk hoe snel de zoveel geroemde vrijheid van meningsuiting moet wijken voor het CIDI zodra het om de eigen heilige huisjes gaat. Als ik het goed begrijp dan is de redenering van het CIDI de volgende: 'De joden worden zo de vervolgers van vandaag en de Palestijnen weerloze vervolgden, zoals de joden in de oorlog.' Welnu, het zal het CIDI kenelijk verbazen dat de Palestijnse vluchtelingen die na de etnische zuiveringen van 1948 al 60 jaar lang niet naar hun geboortegrond terug mogen, de joodse Israeli's inderdaad als vervolgers zien. Hetzelfde vinden de Palestijnen wier familieleden door zionistische doodseskaders in 1948 in het openbaar werden doodgeschoten om de verdrijvingen zo soepel mogelijk te laten verlopen. Het CIDI kan hierover gedocumenteerde informatie lezen in de werken van joods-Israelische historici als Benny Morris, Avi Shlaim, Ilan Pappe. En ook Simha Flapan en Tom Segev hebben uitgebreid geschreven over de zionistische terreur tegen Palestijnse burgers, veelal eenvoudige ongewapende boeren. Trouwens ook de familieleden van al die 120 Palestijnse kinderen die joods-Israelische militairen of kolonisten in 2006 hebben vermoord, ook die voelen zich net zo weerloos en vervolgd als Anne Frank zich destijds voelde. En ook al die Palestijnen die al 40 jaar lang zwichten onder een illegale bezetting en die permanente landroof voelen zich vervolgd, sterker nog, ze worden daadwerkelijk vervolgd, gemarteld, gevangen gezet, vermoord, nu nog, elke dag weer! Het CIDI zelf schendt het internationaal recht door iemand bestuurslid te laten zijn, wiens bedrijf aan de bouw van de illegale Apartheids Muur meewerkt. Het CIDI heeft lak aan het recht en aan de waarheid en aan de werkelijkheid. En met een ongekende brutaliteit speelt het de rol van het slachtoffer zodra dat uitkomt. Zonder enige reserve en enige schaamte.
Het CIDI doet net alsof het niet begrijpt dat Anne Frank het symbool is geworden van iemand die onder de terreur van de machtigen gebukt gaat, een symbool voor de machtelozen die geen stem hebben, en geen gezicht en ook geen geschiedenis. Dankzij haar hebben de onderdrukten een stem gekregen. Anne Frank is niet meer alleen maar joods, ze vertegenwoordigt het universele, het cosmopolitische van de mens, Anne Frank is van iedereen met een geweten, ook van een kunstenaar of kunstenares die haar met een Palestijnse sjaal afbeeldt. Het CIDI daarentegen verzwijgt al vele jaren de Israelische terreur, omdat het betaald wordt om de Israelische propaganda te verspreiden. Israel heeft een blanco cheque van het CIDI gekregen, vandaar dat het liegt en draait en de waarheid verzwijgt en vooral ook al die universele waarden verraadt waar juist Anne Frank symbool voor staat. Het zal het CIDI niet lukken.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Stan,

als je zegt dat het het CIDI zal verbazen dat de Palestijnen de joodse Israeli's inderdaad als vervolgers zien, ben ik het volkomen met je eens en niet alleen ben ik het met je eens, ik kan me ook nog eens volledig inleven in het gedachtengoed van de Palestijnse vluchtelingen. Natuurlijk hebben zij gelijk als zij de joodse israeli's als hun vervolgers zien.

Toch probeer ik ook helderheid te krijgen over hoe het Israelische parlement (ik hoor nooit iets over de standpunten van het gemiddelde Israelische volk, ik hoor slechts de weergave van de regering, vandaar dat ik met nadruk Israelisch parlement zeg), de kwestie met de Palestijnen ervaart. Niet omdat ik het met hen eens ben, noch omdat ik het met hen oneens ben, maar omdat ik wil begrijpen hoe zij het ervaren en omdat ik denk dat dat de enige manier is om oplossingen te vinden. Als zij, en ik vermoed hier maar wat want ik weet niet hoe zij het ervaren, maar misschien ervaart de Israelische regering het zo dat er door de Palestijnen bijvoorbeeld dmv de zelfmoordaanslagen enorme druk op Israel uitgeoefend wordt? Ik denk dat je als je wat wilt bereiken het dan misschien beter is iets aan dát beeld van hen te doe'. Zorgen dat je openingen bij hen vindt, dat ze zich veilig genoeg voelen om meer (wereld)beelden toe te laten dan alleen die van hen. Misschien een opgave, maar wel een prachtie taak! Ik kan me vergissen maar met jouw publicaties drijf je ze volgens mij alleen maar meer in het defensief (als de invloed van journalisten al zover reikt).

mvrgrt. Lia

stan zei

beste lia

de zaak is in wezen heel simpel: israel moet gedwongen worden om het internationaal recht te respecteren. de europeanen hebben dit probleem geschapen met hun anti-semitisme en hun kolonialisme en de europeanen zullen nu het fatsoen moeten hebben om het op te lossen. het gaat hier niet om zieltjes te winnen, de israeli's moeten gedwongen worden.
vriendelijke groet
stan

Anoniem zei

Beste Stan,

ik vraag me af wat sneller en op de lange duur bevredigender voor beide partijen is:

open en eerlijk het gesprek aangaan waarin partijen elkaar de ruimte geven om fouten te erkennen en dus te maken plus de intentie uitspreken (en er gevolg aan geven) om samen, tot op zekere hoogte on- en tot op zekere hoogte afhankelijk van elkaar (landen zijn geen eilanden net zomin als mensen dat zijn) verder te gaan danwel d'een of d'andere partij cq beide partijen te dwingen hun ervaringen en gevoel op te geven.

Problemen zijn er om op te lossen, niet om tot op het bot uit te spelen.

Anoniem zei

Opvallend vind ik het dat een ogenschijnlijk CIDI gerelateerde account "Autonome-Antifa" op boomerang ( Ze gebruiken het logo van de AFA, Anti Fascistische Actie. En die zijn op hun beurt gerelateerd aan het CIDI.) dit beeld nu gebruikt.

Met de tekst: Tegen haat, racisme en onverdraagzaamheid. Overal, altijd!

http://www.boomerang.nl/werk/autonome-antifa/anna-pali/

stan zei

beste lia
dat laatste ben ik volkomen met je oneens. er zijn in het leven nu eenmaal momenten dat er geen compromis kan worden gesloten, waarin het poldermodel niet functioneert. dat is zeker in het geval van bezetting, terreur en oorlog. zo is mijn ervaring als mens en journalist. israel oefent al sinds 1948 tereur uit tegen de palestijnen, enerzijds door de etnisch gezuiverde vluchtelingen al 60 jaar lang niet te laten terugkeren, anderzijds door te weigeren zich uit bezet gebied terug te trekken. in beide gevallen schenden ze het internationaal recht al decennialang. de tijd van praten is voorbij, israel moet door de internationale gemeenschap gedwongen worden het recht te respecteren, als wij westerlingen tenminste zelf dat recht respecteren. Zo niet dan houdt alles op. een dief, een terrorist, een fundamentalist luistert niet naar argumenten.
vriendelijke groet
stan van houcke

Anoniem zei

Stan, je laatstgeplaatste stuk ook gelezen. Waarom is Israel eigenlijk begonnen met het in bezit nemen van dat extra Palestijns gebied? Waarom heet het Palestijnse gebieden, niet Palestijns land of Palestina? Leg me dat dan ook uit, want ik zit niet zodanig in de hele kwestie dat ik dat weet. Op Wikipedia lees ik dit:

"De Palestijnse Gebieden betreffen de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en soms ook Oost-Jeruzalem. Het zijn die delen van het oorspronkelijke Britse mandaatgebied Palestina die tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 in Jordaanse of Egyptische handen kwamen. Zij worden als Palestijns aangeduid omdat er oorspronkelijk hoofdzakelijk Palestijnse Arabieren woonden en omdat dat tegenwoordig voor het overgrote deel nog steeds het geval is (in Oost-Jeruzalem ligt de situatie deels anders). Sinds de Zesdaagse Oorlog van 1967 zijn ze in Israëlische handen. De tijdzone in het gebied is net als in Israël +2 (zomers: +3).

Sinds die bezetting zijn duizenden Palestijnen gevlucht en honderden bij gevechten met het Israëlische leger gedood. Israël heeft ondertussen meer dan tweehonderd nederzettingen in deze gebieden gebouwd. In 2005 zijn de nederzettingen in de Gazastrook ontruimd. De Palestijnen zijn qua werk, water, voedsel, behuizing, geld, stroom, grensovergangen en transport afhankelijk van Israël.

Na de Oslo-akkoorden van 1993 heeft de in 1994 opgerichte Palestijnse Autoriteit over de meeste delen een beperkte tot vergaande zeggenschap gekregen. Het liefst zou zij over het hele gebied willen beschikken en daar een zelfstandige staat Palestina willen vestigen.

In Israël zijn de meningen verdeeld over wat er met deze gebieden moet gebeuren. Verder bemoeit ook de internationale gemeenschap zich intensief met deze netelige problematiek.

Nadat vanwege de Tweede Intifada en de oorlog in 2006 de vredesbesprekingen tussen de Palestijnen en de Israëli's tot stilstand waren gekomen, raakten de Palestijnen ook onderling slaags, resulterend in een door Hamas beheerste Gazastrook en een door Fatah beheerste Westelijke Jordaanoever (de Palestijnse Burgeroorlog).

Op 27 november 2007 werd er in de Amerikaanse plaats Annapolis op initiatief van de Verenigde Staten een internationale vredesconferentie gehouden ten einde de zaak weer vlot te trekken. Op grond hiervan werden op 5 december de directe besprekingen tussen de Palestijnen en de Israëli's hervat. Op 17 december 2007 werd er in Parijs een internationale donorconferentie gehouden om de Palestijnse Gebieden weer op de been te helpen. Bijna zeventig landen en de grootste internationale organisatie deden hieraan mee. In totaal werd er meer dan vijf miljard euro toegezegd."

en de geschiedenis:
"Periode na de Tweede Wereldoorlog 1947-1949 1947 De VN nemen resolutie 181 aan, met de aanbeveling Palestina te verdelen in een Joodse en een Arabische staat. Jeruzalem krijgt een internationaal statuut. De zionisten accepteren formeel het plan, terwijl de Palestijnen het resoluut afwijzen.

14 mei 1948 Joods Agentschap roept eenzijdig de staat Israël uit
1948-1949 Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948. Oorlog tussen de zionisten enerzijds en Arabisch-Palestijnse milities en legers van de Arabische buurlanden anderzijds. Het conflict veroorzaakt een vluchtelingenstroom van circa 750.000 Arabische Palestijnen. Israël houdt aan deze oorlog een gebiedsuitbreiding over waardoor het nu 78% van het Palestijnse grondgebied in handen heeft. Ruim 800.000 Joden vluchten of vertrekken uit Arabische landen, waarvan circa 600.000 naar Israël trekken.

1950 Jordaanse annexatie Westoever De 'Westelijke Jordaanoever' wordt in 1950 eenzijdig geannexeerd door Jordanië. Zo'n tweeduizend Palestijns-Arabische notabelen zouden hiertoe een verzoek hebben gepleegd. Alleen Pakistan en het Verenigd Koninkrijk erkennen de annexatie. De Gazastrook wordt veroverd door Egypte, welk land dit gebied niet annexeert maar onder militair bestuur houdt.
1967 Zesdaagse Oorlog (5 juni 1967) Bij de Zesdaagse Oorlog verovert Israël de Westelijke Jordaanoever op Jordanië, de Gazastrook en het Sinaï schiereiland op Egypte en een deel van de Golan-Hoogten op Syrië, nadat Egypte en de andere Arabische landen hebben gedreigd Israël aan te vallen, waarop de situatie escaleert en Israël de aanval opent. In de daarop volgende oorlog wordt vrijwel de gehele Egyptische luchtmacht vernietigd. Oost-Jeruzalem (De oude stad) wordt door Israël geannexeerd, de overige gebieden niet (annexatie van de Golan-hoogten zal later volgen). Later wordt de Sinaï naar aanleiding van verschillende verdragen(o.a. Camp-David-akkoorden) ontruimd en aan Egypte teruggegeven.

22 november 1967 De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties vaardigt resolutie 242 uit, waarbij hij vraagt dat Israël zich terugtrekt uit de gebieden die het in de Zesdaagse Oorlog bezet heeft en dat alle betrokken partijen de soevereiniteit van elke staat respecteren.

1973 Jom Kipoeroorlog
1988 Uitroeping Palestijnse staat Op 15 november 1988 wordt in Tunesië de Palestijnse staat uitgeroepen met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. In totaal erkennen 90 landen de onafhankelijkheidsverklaring. Nederland en België erkenden de staat Palestina niet.
1993-1994 Oslo-akkoorden De autonome gedeelten van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook vormen sinds 1994 de Palestijnse Autoriteit, conform de Oslo-akkoorden uit 1993. Volgens dezelfde verdragen tussen de PLO en de Israëlische regering blijven de nederzettingen of koloniën, Israëlische dorpen en steden die sinds 1967 in deze gebieden zijn gebouwd, voorlopig onder Israëlisch gezag."


Wat een achterlijke kwestie is dit eigenlijk. Je zult je kind verliezen in zo´n strijd, dan word je toch misselijk van onrechtvaardigheid, alleen omdat een stel onnozele angsthazen niet in staat zijn om toe te geven. Ik zou ze dat stelletje niksnutten daar verdomme met alle plezier eens met de koppen tegen elkaar slaan.

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...