Dit las ik op de blog yelamdenu:
pretentie te spreken namens "het volk".
Er is niets nieuws onder de zon.''Er is geen enkel fundamenteel onderscheid tussen het antisemitisme van de 19e, en eerste helft van de 20e eeuw in Oost- en West-Europa, en de manier waarop Geert Wilders tegen moslims aankijkt.
Beide zijn gebaseerd op een volslagen karikaturaal beeld van joden, resp. moslims, en beide uiten zich in verbale agressie, onredelijkheid, zeer lange tenen, het verdachtmaken van de Talmud, resp. de Koran, als zouden deze gevaarlijke inspiratiebronnen zijn, het stellen van vernederende eisen aan joden, resp. moslims, om acceptabel gevonden te worden...'
Lees verder: http://yelamdenu.blogsome.com/2007/12/29/geert-wilders-is-een-antisemiet/
Deze tekst stond ook op www.nujij.nl Een van de reacties erop was deze:
'Sinds wanneer is Wilders een Jodenhater? Dit slaat echt helemaal nergens op.'
Zie: http://www.nujij.nl/geert-wilders-is-een-antisemiet.1566666.lynkx
Dit soort reacties ziet men wel meer. Dat komt omdat algemeen wordt aangenomen dat het christelijke antisemitisme na de holocaust is verdwenen. Die veronderstelling is onjuist. Het antisemitisme is ondergronds gegaan en duikt als een veenbrand weer op, nu in de vorm van de haat tegen de islam. En de islam wordt weer onmiddellijk gekoppeld aan de Arabieren. De haat tegen de joden mag dan wel niet meer expliciet zichtbaar zijn onder een aanzienlijk deel van de bevolking, maar de haat tegen de ander is nooit verdwenen. Alleen is de Arabier nu de ander. Op de islam, de Arabier, die net als de jood een semiet is, wordt nu de haat geprojecteerd. Zo mobiliseert Geert Wilders de eeuwige haat en rancune tegen de ander. Hij gebruikt dezelfde technieken als de nationaal-socialisten gebruikten tegen de joden, het criminaliseren en stigmatiseren van een groep mensen. De fout van de enkeling wordt gepresenteerd als de fout van de groep. Of Geert Wilders nu een antisemiet is, is in wezen niet zo belangrijk, hij gedraagt zich als een antisemiet.
In 2004 schreef ik in het tijdschrift De Humanist het volgende: 'Ed van Thijn verklaarde onlangs in het Amsterdams Stadsblad over de toenemende polarisatie: ‘Dit is de prijs die je betaalt voor een welbewuste verharding; het is een doodlopende weg. Die bewuste verharding tegen de islam moet stoppen. Er zijn mensen die in die context afgelopen jaren alle remmen hebben losgegooid – Theo van Gogh was daar een van. Met alle gevolgen van dien: een verruwing van de samenleving die we niet zouden moeten willen. Het gaat niet om de vrijheid van meningsuiting, het gaat om de beschaafde omgang daarmee... als je elkaar… op hoge toon de maat gaat nemen, en van hele bevolkingsgroepen roept dat ze achterlijk zijn, dan gaat dat gisten, dan voelen mensen zich in de hoek gezet. Sommige groepen gaan zich afwenden… Het is een historisch macabere vergelijking dat we op 9 november de Kristallnacht uit 1938 zouden herdenken toen er op diezelfde dag een islamitische basisschool in de brand ging.’ Dat de holocaust een exclusief Westers fenomeen is, beseft de moslim gemeenschap in Nederland maar al te goed. Dit soort historische kennis bezit ze wel degelijk en is ondermeer de reden van een aanzienlijke dosis scepsis over de westerse aanspraak op superioriteit. Maar dat inzicht moet nog doordringen tot een groot deel van de autochtonen.'
Lees verder: http://home.planet.nl/~houck006/autisme.pdf Of:
http://home.planet.nl/~houck006/autisme1.html
1 opmerking:
Mooi stuk, ook dat in de Humanist.
Ik woon naast de moskee aan de Aleidisstraat in 010 die na de moord op Van Gogh in brand werd gestoken. Dit is een straat vol eengezinsflatjes met veel kinderen.
De desinteresse van de media voor die brand, die onze straat nog weken in een smerige lucht dompelde, een desintersse die er mede voor zorgde dat deze gebeurtenis al heel snel in de vergetelheid raakte ("Een brandstichting? Huh?"), zal ik niet snel vergeten.
Ik heb de stellige indruk dat men het wel logisch vond, zo'n brand. Daar moet je toch niet over zeuren.
Toch?
Een reactie posten