Vrijheid van Meningsuiting? 3

De journalisten die doorgans zo graag de hoogste autoriteiten aan hun tafel uitnodigen en vaak klakkeloos hun taal en opvattingen overnemen, hebben nu ineens de mond vol over persvrijheid, een door veel van hen volkomen verkeerd begrepen begrip zoals tijdens de NOVA-uitzending weer eens bleek. Andre Rouvoet, fractievoorzitter van de ChristenUnie verklaarde: ‘Waar ik me zorgen over maak is dat ook in reactie op elkaar aan beide zijden een radicalisering plaatsvindt. Dat baart mij grote zorgen met het oog op die samenleving… Mij viel op dat meneer Pauw deze uitzending begon met de stelling dat het vanavond gaat over het recht op krenken. Daar gaat het al fout want de vrijheid van meningsuiting is nooit bedoeld geweest als een recht op krenken. Als je kijkt naar de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, want daar wordt vaak een beroep opgedaan, de preambule van die Universele Verklaring stelt alle grondrechten – en dan moet u geen nee schudden (een advies gericht aan de nee schuddende mevrouw Ali) want ik ga citeren - stelt alle grondrechten die in de Verklaring zijn opgenomen in het perspectief van de preambule, waarin staat dat je die alleen maar kunt uitoefenen in het besef van je plichten jegens de gemeenschap. Dat is dus een randvoorwaarde voor alle grondrechten. En als ik… mr. Bot in een reactie op Ayaan hoor zeggen dat de vrijheid van meningsuiting absoluut is dan denk ik: dat is klinkklare nonsense. Dat moet hij ook nooit zijn, zoals geen enkel grondrecht absoluut is.’ Ondanks het feit dat dit ook de opvatting is van de Nederlandse rechterlijke macht betwistte de hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Broertjes, de juistheid hiervan. Overigens zonder het juridisch te onderbouwen, waardoor zijn mening meer over hem dan over de grondwet zegt. Dus legde Rouvoet de journalist uit dat ‘zoals alle grondrechten, ook de vrijheid van meningsuiting [niet absoluut] is, er staat geen punt maar een komma, behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet. Dat betekent dat net als de vrijheid van godsdienst, ook de vrijheid van meningsuiting en de Universele Verklaring een beroep doen op ieders verantwoordelijkheidsbesef.’ Desondanks blijft het parlementslid Hirsi Ali in de uitzending het oneens met de wet want ‘het recht van vrijheid van meningsuiting is het recht om te krenken, anders heeft het helemaal geen zin.’ Een vrije meningsuiting heeft geen zin als je, volgens haar, niet mag kwetsen, vernederen en krenken en hier zijn we weer terug bij haar extremistisch temperament, die haar in eerste instantie aanhangster deed worden van de extremistische Moslim Broederschap. In die tijd vond ze het terecht dat de auteur Salman Rushdie ter dood werd veroordeeld. Want dat schreef de benarde interpretatie van de sharia voor, de islamitische wet. Duidelijk is dat ze op een confrontatie uit is. Het enige grappige aan de uitzending was dat wanneer Hirsi Ali op haar opvattingen werd aangevallen we bijna elke keer professor Paul Scheffer in beeld kregen, haar vroegere amant. Zie ook: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2005/11/hirsi-ali-2.html